Na czym polega dobra taktyka werbunku?
Zacznijmy od tego, że w wywiadzie najważniejsza jest informacja. To z resztą przypomina pracę dziennikarzy. Dobry dziennikarz ma dobrych informatorów. Dobry szpieg ma dobrych agentów… Należy wyczuć czy werbunek ma sens… Ryzykujesz dużo, bo się przed człowiekiem odkrywasz. Dlatego należy zacząć od rozpracowania delikwenta… Czasami takie rozpracowanie trwa rok, czasami dwa, trzy lata.
Co tu robi agent Tomek?
Nie ukrywajmy, ale niestety nasze społeczeństwo nie docenia pracy wywiadu – może zmieni się to po ostatnich doniesieniach mediów. Wspomina się w nich, że służby zapobiegły zamachom w Polsce które miały mieć miejsce w 2004 roku w kościołach, a przygotowywanych przez członków Al Kaidy. Jednak jeszcze do niedawna agent utożsamiany był z imieniem Tomek, co ciekawe człowiekiem, który został następnie posłem. Książka ta, jako jedna z nielicznych, pokazuje prawdziwy obraz wywiadu – wywiadu jako służby skrytej i pracującej na rzecz bezpieczeństwa państwa polskiego.
Zawód szpieg
Zawód szpieg to książka, po którą sięgnąłem bezpośrednio po lekturze Tropiąc Bin Ladena. Obie przeleżały na półce przez blisko rok, dlatego tym lepiej mi się je czytało. Mówią o tym samym – o służbie dla wywiadu. Jednak są to książki mocno różniące się od siebie. Pierwsza odsłania kulisy „polowania” na Bin Ladena, druga kulisy życia jednego z najlepszych agentów polskiego wywiadu. Dialog z Makowskim prowadzą Paweł Reszka i Michał Majewski. Zadają szereg pytań nie zawsze wygodnych dla rozmówcy.
Droga do kariery
Nie da się ukryć, iż Makowski i zawód szpieg to coś, co dojrzewało w nim przez młodzieńcze lata bez jego wiedzy. Podróże „za” ojcem (pracownikiem polskiego wywiadu – o czym Makowski nie wiedział) do Londynu i Nowego Yorku dały mu szansę zdobyć wykształcenie na Zachodzie oraz poznać tamtejszą mentalność i styl życia. Następnie studia prawnicze i propozycja ojca by spróbować tego, czym naprawdę jest służba w wywiadzie. Jeśli chcesz się przekonać, jaki przebieg miało szkolenie pierwszego rocznika w szkole wywiadu w Starych Kiejkutach i sama służba, to przeczytaj książkę Zawód szpieg.
Szpiegowska wyliczanka
Zawód szpieg – to książka, która wpisuje się doskonale w moją tematyczną listę ostatnich lektur. Sama książka to wspomnienia Makowskiego, w których zdradza odrobinę przepisów stosowanych w wywiadowczej kuchni. Pokazuje wyzwania i problemy jakie czekają potencjalnych adeptów tej trudnej i ryzykownej sztuki. W świecie, gdzie ogrom informacji zdobywa się za pośrednictwem wywiadu elektronicznego i rozpoznania satelitarnego Makowski udowadnia, że nic jednak nie zastąpi najważniejszego elementu tej układanki – człowieka.
Misterna układanka
Reszka i Majewski bardzo dokładnie drążą Makowskiego pytaniami, czasami zaskakując samego przesłuchiwanego. Dobrze przygotowali się do konfrontacji, odrobili lekcję zwaną rozpoznaniem i rozpracowaniem potencjalnego źródła. Przygotowali pytania, które sam chciałbyś zadać, ale boisz się tego zrobić. Oczekują jasnych i klarownych odpowiedzi – bez zagłębiania się w politykę. Dziennikarze nie wzięli niczego „z kosmosu”, jak to się często mawia. Odnoszą się do konkretnych przykładów, nie unikają pytań o głośne nazwiska ani o wydarzenia, które odbiły się szerokim echem w funkcjonowaniu polskiego wywiadu. A sam Makowski, jeśli tylko może, udziela pełnej odpowiedzi. Układanka, zwana służbą dla wywiadu, zostaje w pewnym zakresie odkryta przed nami. Nie w całości (bo to nigdy nie będzie możliwe), ale tam, gdzie można pokazać małe fragmenty, są one czytelnikowi dokładnie i rzetelnie przybliżone. Wspomina o predyspozycjach, jakie powinien posiadać potencjalny agent, ale nie są one wszystkim – ważna jest także etyka postępowania.
Mały ten polski wywiad
Zawód szpieg mówi nam także o kondycji polskiego wywiadu na przestrzeni lat oraz o tym, jak prezentował się on na tle konkurencji. Poznamy także mroczną stronę jego działalności. Zwłaszcza to, jak zmiany polityczne wpływały na egzystencję tej służby. Całość rysuje nam obraz niedostępny dla statystycznego Kowalskiego. Świat służby głęboko ukrytej i elitarnej.
Udział w obcym wywiadzie
Zawód szpieg – książka ta zapewne nigdy by nie powstała, gdyby nie raport z likwidacji Wojskowych Służb Informacyjnych przygotowany przez Antoniego Macierewicza i opublikowany w 2007 roku. Macierewicz przedstawia w nim Makowskiego jako złodzieja, który dorobił się na operacji „ZEN”. Wspomniałem o tym już przy okazji recenzji Tropiąc Bin Ladena. Tak na marginesie zajrzałem do tego pseudodokumentu, który jest ogólnodostępny w sieci, ujawniono w nim wiele rzeczy, które nie powinny mieć racji bytu w normalnym państwie. Makowski przed sądem udowodnił swoje racje, przez co w 2013 roku MON zobowiązany został do zamieszczenia stosownych przeprosin. Nie wycofał się jednak z twierdzeń, iż swoim zachowaniem Macierewicz mógł wziąć udział w obcym wywiadzie, ujawnił on bowiem informacje, które mogły zaszkodzić bezpieczeństwu Rzeczypospolitej.
Więcej wpisów w kategorii Kulturalnie
Więcej wpisów w kategorii Książka